Şihabüddin Sühreverdî el-Maktül, İslam düşüncesinin XII. yüzyıldaki en dikkat çekici simalarından biridir. İslam düşünce ekollerinden biri olan İşrâkîliğin kurucusu olan Sühreverdî, aslında felsefi serüveninin başında bir Meşşâî’dir. O, sistemini başta Meşşâîlik olmak üzere zamanında geçerli felsefi anlayışları kendi bakış açısıyla analiz ederek geliştirmiştir. Kesin olmamakla birlikte otuz sekiz yıl gibi kısa bir hayat yaşamış olsa da Sühreverdî ardında birçok eser bırakmıştır. Meşşâî tarzda kısa adlarıyla el-Mukâvâmat, el- Meşârî’ ve’l-Mutârahât, et-Telvîhât gibi üç temel kitap yazmıştır. Bu eserler mantık, fizik ve metafizik olmak üzere üç bölümden oluşur. İşrâkî öğretiyi ise ayrı bir yere koyduğu Hikmetü’l-İşrâk isimli eserinde açıklamıştır. Elinizdeki kitap, Sühreverdî’nin tam adı Kitâbu’t-Telvîhâtü’l-Levhiyye ve’l-Arşiyye ismiyle Meşşâi tarzda yazdığı eserin mantık bölümü üzerinedir. Kendi türlerine göre kısa sayılabilecek olan Telvîhât, Meşşâî düşünceyi uzun tartışmalara girmeden derli toplu olarak yansıtması bakımından önemlidir. Bu özelliği sebebiyle Türkiye’de henüz üzerine hiçbir çalışma yapılmamış olan Telvîhât’ın bir bölümünün de olsa bilim ve felsefe çevrelerine sunulması bir ihtiyaçtır. Bu amaçla Mantıku’t-Telvîhât ismi verilerek ayrı neşri de yapılmış olan kitabın mantık bölümünün inceleme-çevirisi yapılmıştır.
