Güz Penceresi'ne hüznün senfonisiyle başlamış, Tezer Özlü'nün beni korkutan, "Bu denli çok ülke, bu denli çok insan, bu denli çok roman kahramanı tanımalı mıydım?" sözünün gazabına uğramadan bir kaç roman kahramanı ve heyecan dolu hikâyelerle birlikte akıp gitmiştim. Her bölüm âdeta bana yürü diyordu. Hani Zen ustası öykülerinde bir diyalog vardır, onun gibi: "-Yolu nasıl bulacağım ustam? -Yürü!"
Yürüdüm. Hastane koridorlarından Ege'ye, maviliklere kanat çırpa çırpa... Okura mitos ve fabldan başka bir şey okumayın önerisinde bulunan Schopenhauer roman dünyasının çemberini yüksek bentlerle ördürmüştü. Kanmadım o büyük dehanın sözlerine, uzun bir yolculuğa çıktım Fatma Karagülle'nin romanında. O yolu bir kez daha almaya hazırım.
